کد مطلب:35518 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:155
حق می گویند و ناحق می خواهند. هنگامی كه یكی از افسران «خوارج» شعار «لا حكم الا لله» را به فریاد گوشزد كرد، امیرالمومنین علیه السلام چنین فرمود: حكومت بود ویژه ی كردگار همی برده خود نام حق بر زبان درست است قرآن به ما حاكم است كتابست و لختی سپید و سیاه نه گوید سخن خود نه برهان بجا ز قرآن گرانمایه تفسیرگر نخواهند خود پیروان رسول كه در ظل اندیشه ی پیشوا اگر خود بس است این مقدس كتاب گرفتاری مالی مسلمین نباشد اگر بازویی حق شناس قوی بر ضعیفان شود حمله ور كجا حق همسایه گردد ادا؟ حكومت بود ویژه ی كردگار شكسته شود دستگاه جفا بر اطلال ویران، كاخ فساد [صفحه 201] بدین گونه تا دور آخر زمان بدان روز فرخنده دارم امید [صفحه 202]
«كلمه حق یراد بها الباطل»
و لیكن شما را خلافست كار
در آن لحظه ناحق بجویید از آن
كه پیوند اسلام و ما محكمست
نبودست افزون به آئین و راه
بیارد نشاید بدو اكتفا
دهد شرح كز او نباشد گذر
یكی دادگر پیشوا بالاصول
شود كشور آباد و مردم رضا
به تنها كند مردمان كامیاب
كند رفع و بازآورد مهر و كین
كه اجرا كند حكم را بر اساس
خورد كارفرما، حق كارگر
عدالت شود آن زمان بی بها
بلی، من چنین می برم انتظار
برافتد ز ظلم و ستم، پایه ها
بنا گردد از قسط بنیان داد
شود حكم و قانون حق حكمران
كه شام سیه گشته روز سفید
صفحه 201، 202.